Quaestiones quarti Sentenciarum (Lectura Mellicensis)
Autor: Temat i słowa kluczowe:teologia dogmatyczna ; sakramenty katolickie ; eschatologia
Opis:1. Opis ogólny: papier. 30 x 21 cm. 287 + I k. ; 2. Wykaz zawartości: k. 1r-279r: Nicolaus de Dinkelsbühl, Questiones quarti Sententiarum (Lectura Mellicensis), k. 249r-279r: Lectura Mellicensis - Tabula questionum (spis kwestii) ; 3. Oprawa (oprac. dr A. Wagner): deski dębowe, skóra jasna, 2 x zapięcia uszkowe na skórzanych paskach z bolcami na górnej okładzinie. Dekoracja okładzin o kompozycji ramowej ze zwierciadłem podzielonym na romby, ślepo wyciskana strychulcem i tłokami z motywem m.in. smoka i rozetki. Karta ochronna ze znakiem wodnym (głowa ludzka); rejestr introligatorski. Na górnej okładzinie 2 papierowe naklejki, górna z tekstem gotyckim oraz sygnaturą: Quarto sententiarum distinctio 19. O.10. Na wyklejce sygn. 1260. Dwie naklejki na grzbiecie, górna z sygnaturą Yy 42, dolna z sygnaturą 1260. ; 4. Historia kodeksu: komentarz do 4. księgi Sentencji był własnością Andrzeja Ruperti (nota na wyklejce górnej okładziny: "liber fratris Andree Ruperti plebani". Andrzej Ruperti był dyplomatą zakonu krzyżackiego, rektorem uniwersytetu w Lipsku (1433) i doktorem teologii tamże (przed 1435), plebanem kościoła św. Janów w Toruniu (1436-1438) i kościoła NMP w Gdańsku (1438-1447), kanonikiem kapituły chełmżyńskiej (1442-1447), generalnym prokuratorem Zakonu w kurii rzymskiej (zm. tamże 22 VII 1447). Rękopis powstał najprawdopodobniej na jego zlecenie pod koniec lat 30. XV w (znaki wodne). Jest to drugi tom dzieła (zaczyna się od 33 składki, 19 dystynkcji). Ruperti legował swoją bibliotekę (45 tomów) kościołowi NMP w Gdańsku, jednak na polecenie wielkiego mistrza została ona przewieziona do Malborka i oddana do dyspozycji wielkiego komtura, który najprawdopodobniej podzielił ją między poszczególne domy zakonne. Po wojnie trzynastoletniej trzy kodeksy Rupertiego trafiły do biblioteki zakonnej w Tapiawie – wśród nich także omawiany komentarz do Sentencji. W 1541 r. rękopis został przewieziony do biblioteki zamkowej w Królewcu. W bibliotece zamkowej, a następnie w Królewskiej (od 1918 r.: Państwowej) i Uniwersyteckiej Bibliotece w Królewcu kodeks pozostawał do początków 1944 roku. W pierwszych miesiącach 1944 r. wraz z najcenniejszymi zbiorami biblioteki został ewakuowany na zamek w Słobitach (Schlobitten) lub do majątku Karwiny (Karwinden) k. Pasłęka, które w 1945 r. znalazły się w granicach państwa polskiego. Zabezpieczony przez Inspektorat Szkolny w Pasłęku, w lipcu 1946 r. na podstawie zezwolenia Kuratorium Okręgu Mazurskiego został przejęty przez Bibliotekę Uniwersytecką w Toruniu ze zbiornicy książek w Pasłęku.
Miejsce wydania: Data wydania: Identyfikator oryginału: Język: Identyfikator obiektu cyfrowego: Prawa:Domena publiczna (Public domain)
Prawa dostępu: Digitalizacja:Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu
Lokalizacja oryginału:Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu
Źródło dofinansowania: