Zasady udostępniania, gromadzenia i zabezpieczania kolekcji

Udostępnianie danych (metadane, pliki) KPBC

Biblioteka cyfrowa KPBC nie jest wydawnictwem, jest archiwum obiektów elektronicznych czyli bazą danych w rozumieniu ustawy O ochronie baz danych (Dz. U. z dnia 9 listopada 2001 r.). W jej myśl wolno korzystać z istotnej, co do jakości lub ilości, części rozpowszechnionej bazy danych:

1. do własnego użytku osobistego,
2. w charakterze ilustracji, w celach dydaktycznych lub badawczych, ze wskazaniem źródła, jeżeli takie korzystanie jest uzasadnione niekomercyjnym celem, dla którego wykorzystano bazę,
3. do celów bezpieczeństwa wewnętrznego, postępowania sądowego lub administracyjnego.

Wykorzystane niekomercyjnie dane należy opatrywać dokładnym adresem bibliograficznym wykorzystując w tym celu link do całego zasobu KPBC: http://kpbc.umk.pl/ lub pojedynczego identyfikatora obiektu oai:kpbc.umk.pl:23293.

Kopie plików źródłowych (master) są przechowywane w instytucjach partnerskich, ponieważ zostały wykonane za publiczne pieniądze, można je zamówić nieodpłatnie u poszczególnych partnerów projektu.

Na UMK w Pracowni Digitalizacji, e-mail repro@bu.uni.torun.pl.

Udostępnianie materiałów archiwizowanych w KPBC

Publikacje (książki, czasopisma, dokumenty audio/video i inne materiały) archiwizowane w KPBC należą do domeny publicznej lub podlegają ochronie prawa autorskiego. Zostały udostępnione zgodnie z prawem, co oznacza, że:

1. Każdy użytkownik ma prawo swobodnego dostępu do materiałów przechowywanych w KPBC, jeśli nie mają one zabezpieczeń wynikających z decyzji właściciela praw majątkowych.
2. Kopia dokumentu chronionego prawnie może być zgodnie z prawem:
   • wykonywana na własny użytek;
   • wykonywana dla celów edukacyjnych i badawczych z powołaniem się na źródło.
   • Wykorzystanie do innych celów wiąże się z pozyskaniem zgody właściciela praw majątkowych. Właściciel podany jest w opisie bibliograficznym.
3. Kopia dokumentu z domeny publicznej może być wykorzystana dowolnie przez każdego bez żadnych ograniczeń.
4. Każdą wykorzystaną kopię należy opatrywać dokładnym adresem bibliograficznym wykorzystując w tym celu link do zacytowanego obiektu lub identyfikator zasobu KPBC: oai:kpbc.umk.pl:23293.
5. Jeśli autor czy wydawca zgodził się na inny zakres wykorzystania dokumentu, to informacje o tym znajdują się w opisie bibliograficznym w polach PRAWA.

Prawu autorskiemu nie podlegają materiały z domeny publicznej 

Domena publiczna obejmuje materiały nie objęte restrykcjami polskiego prawa autorskiego lub co do których prawa te wygasły. Materiały, które trafiają do domeny publicznej są własnością wspólną dostępną dla każdego do wykorzystania w swobodny sposób i w dowolnym celu z poszanowaniem praw autorskich osobistych.

Do domeny publicznej należą zawsze materiały, których polskie prawo autorskie nie chroni: akty normatywne lub ich urzędowe projekty, urzędowe dokumenty, materiały, znaki i symbole, opublikowane opisy patentowe lub ochronne, proste informacje prasowe.

Do domeny publicznej wchodzą także materiały, wobec których ochrona prawna wygasła. Zgodnie z ustawą o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 nr 24 poz. 83 z póź. zmian.) prawa majątkowe wygasają jeśli:

1. twórcy, współtwórcy nie żyją od 70 lat,
2. upłynęło 70 lat od daty pierwszego rozpowszechnienia utworu anonimowego,
3. w odniesieniu do utworu audiowizualnego - od śmierci najpóźniej zmarłej z wymienionych osób: głównego reżysera, autora scenariusza, operatora obrazu, autora dialogów, kompozytora muzyki.

Wyjaśnienie to nie wyczerpuje wszystkich przypadków, które prawo autorskie opisuje. Trzeba je analizować zawsze osobno w odniesieniu do każdego utworu.

Utwory osierocone

Od roku 2015 biblioteki, archiwa i muzea mogą po starannych poszukiwaniach właścicieli praw majątkowych upowszechnić utwór w Internecie, jeśli nie udało się ich odnaleźć. Instytucje te muszą spełnić szereg warunków, jakie narzuca im znowelizowana w roku 2015 Ustawa o prawie autorskim co wynika z Rozporządzenia MKiDN w sprawie wykazu źródeł...

Instytucje tworzące KPBC będą upowszechniały od roku 2015 utwory opisane w polach PRAWA jako „Osierocone” spełniając oczywiście wszystkie stosowne wymagania.

Prosimy wszystkich właścicieli praw majątkowych o zgłaszanie się do instytucji partnerskich, które upowszechniają utwory w KPBC, jeśli okaże się, że są spadkobiercami. Instytucje partnerskie chętnie podejmą rozmowy, co do dalszego zakresu upowszechniania takich utworów w KPBC lub ich wycofania.

Polityka gromadzenia materiałów w KPBC

KPBC jest wielodziedzinowym archiwum cyfrowym materiałów, które:

1. Kładzie nacisk na zachowanie dziedzictwa kultury polskiej.
2. Specjalizuje się w gromadzeniu materiałów związanych z regionem kujawsko-pomorskim.
3. Gromadzi wszelkiego typu dokumenty zdigitalizowane lub „urodzone cyfrowo”, takie jak: czasopisma, książki, druki ulotne, mapy, audio/video i inne potrzebne dla edukacji.
4. Digitalizuje zasób mający swój odpowiednik tradycyjny, przechowywany zwykle w instytucjach pamięci regionu kujawsko-pomorskiego.

Polityka zabezpieczania kolekcji

1. Partnerzy projektu będą starali się zapewnić obiektom cyfrowym długoterminowe bezpieczne warunki przechowywania:
   • obiekty będą przenoszone na inne formaty, jeśli zajdzie taka konieczność;
   • jeśli to będzie niezbędne, zmiany oprogramowania będą tak dokonywane, żeby nie stracić zgromadzonych zasobów;
2. W bibliotece cyfrowej nie gwarantuje się gromadzenia wszystkich formatów.
3. Koordynator współpracuje z partnerami zewnętrznymi w celu:
   • konwersji i migracji obiektów i formatów;
   • trwałego przechowywania obiektów;
   • zachowywania kopii bezpieczeństwa zasobów na serwerach zdalnych zgodnie ze standardami.
4. Zgodnie z zasadami dobrych praktyk KPBC zabezpiecza wszystkie obiekty, ale w wyjątkowych przypadkach mogą one być usunięte z zasobu na prośbę właściciela praw majątkowych. Do zaakceptowania są argumenty związane z:
   • trwaniem innych umów;
   • plagiatem;
   • fałszowaniem badań,
   • udokumentowanym prawem do dzieł osieroconych;
   • udowodnionym łamaniem przepisów;
   • bezpieczeństwem narodowym.
5. Usunięte dzieła nie będą niszczone, tylko przesunięte do archiwum zamkniętego.
6. Identyfikator zasobu zostaje zachowany na zawsze.
7. URL będzie prowadził do opisu bibliograficznego dzieła informując o jego ukryciu.
8. Jeśli to będzie konieczne, biblioteka cyfrowa będzie przechowywała kolejne wersje tego samego dzieła.
9. W przypadku, gdyby biblioteka cyfrowa z jakiś powodów musiała być zamknięta, dane zostaną przeniesione do innego adekwatnego archiwum.